Wiersze
I co wam powiem ?
I co wam powiem, i co opowiem?
Może zamknę usta i nic?
Może to jakieś halucynacje i zwidy?
A może koszmary niczym niepoparte?
W głębinach mojej głowy, jak to się mówi,
Istnieje świadomość
Ukrywa się i czyha
Na wydobycie potworów przeszłości
Które bez przerwy straszą, dręczą
Ostrzą kły, aby nieustannie gryźć
A ja ciężko przerażony przebieram się za kogoś innego
Śmieję się, ukrywam,
I tak próbuję odgonić od siebie potwora diabelskiego
Głośno krzyczę – co się dzieje z moją głową!?
Czyżby mieszkał w niej jakiś nazista, a może szczur?
A kto zaflancował w mojej głowie pasy kolejowe?
Dlaczego uciekam przed walizkami?
Dlaczego moja świadomość jest wypełniona
Wszytymi w nią na stałe żółtymi gwiazdami?
Kto wyciągnie do mnie dłoń i uwolni z koszmarów?
Modlę się i czekam na jakiś cud
Spróbuję, ale wiem, że to wielki trud
Pogodzić się z wami, potworami świata.
Ja jeszcze nie dojrzałem
Dalej istnieję w tamtych, dziecinnych latach.
Zmarł Jonatan Barkai, reżyser, aktor i poeta. Urodził się w 1937 r. jako Jonatan Berkowicz. Zagładę przeżył na aryjskich papierach, uratowany wraz z matką przez katolickiego księdza. Od 1951 r. mieszkał w Izraelu. Był członkiem Izraelskiego Instytutu Teatralnego.
Zajmował się tłumaczeniami polskich autorów na język hebrajski (m.in. wierszy Tomasza Jastruna i Rafała Wojaczka). W Polsce ukazały się w 2013 r. jego tomiki poezji Zatracona metropolia i Morderczy wizerunek. W jednym z wierszy napisał: „W swym ostatnim wierszu, który jest już w niebie / Poeta pośmiertną modlitwę odmówi sam za siebie”. Teraz, gdy już nie ma między nami Jonatana, możemy tylko niezdarnie dołączyć do jego modlitwy i jego „pieśni zwycięstwa”, jak nazwano jego wiersze na łamach magazynu kulturalnego „Ma’ariw”.
Publikowane wiersze, w przekładzie Violi Wein, pochodzą z tomu Mordeczy wizerunek.