Mandelsztam zmarł 27 grudnia 1938 roku w łagrze przejściowym Wtoraja Rieczka pod Władywostokiem. Jego ciało wrzucono do zbiorowej mogiły, nigdy nie ustalono prawdziwego miejsca pochówku poety. Pozostały nam jego wiersze, które dla czasopisma przetłumaczył Zbigniew Dmitroca. 

Fradl Sztok, także Fradel Sztok, Frances Zinn urodziła się w 1888 roku w Skale Podolskiej. Żydowska poetka i pisarka tworząca w jidysz i po angielsku. Publikowane w czasopiśmie opowiadania z jidisz przetłumaczył Krzysztof Modelski.

Błyskotliwy esej profesora Łukasza Musiała, germanisty, tłumacza, pracującego na Wydziale Neofilologii UAM w Poznaniu, tłumacza między innymi dzieł Franza Kafki. 

Rozmowa z tłumaczem Franza Kafki o realizacjach teatralnych prozy autora Przemiany.

Recenzja spektaklu w Nowym Teatrze. Przemianę wyreżyserował na warszawskiej scenie Grzegorz Jaremko. Przed premierą, jak przypomina Marzena Dobosz, mówił w wywiadzie, że chciał zrobić przedstawienie o odmowie uczestniczenia w opresyjnej rzeczywistości. O osobie, która wycofuje się z życia, zamyka się w skorupie.

Autorka pisze o komiksie Proces wydanym przez W.A.B. w 2023 roku. Jego autorami są Chantal Montellier (ilustracje) i David Zane Mairowitz (scenariusz).

Piszemy o wystawie prac studenckich w Ośrodku Kultury Austriackiej UAM w Poznaniu zorganizowanej we współpracy z Akademią Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. 

Artykuł o wystawie w Muzeum Warszawy zorganizowanej w ramach obchodów 81. rocznicy wybuchu powstania w getcie warszawskim. Na ekspozycji zostały zestawione dwie skrajne perspektywy – z wnętrza getta i zza jego granic. Pokazane zdjęcia pochodziły z międzynarodowych archiwów i kilka z nich dołączono do artykułu. Zestawiono je z nielicznymi przedmiotami wydobytymi spod ziemi. Kuratorki wystawy, Anna Duńczyk-Szulc i Aleksandra Sołtan-Lipska, stworzyły poruszającą wystawę. 

Artykuł o plakatach wysyłanych na konkursy (w latach 1947 i 1948) na plakaty upamiętniające powstańców w getcie warszawskim. Organizowaniem konkursów zajmowało się Żydowskie Towarzystwo Krzewienia Sztuk Pięknych (ŻTKSP). Artykułowi towarzyszy osiem kolorowych reprodukcji plakatów.

Określenie szem ha-meforasz oznacza dosłownie: imię wydzielone, wyraźnie podane, ewentualnie: imię domagające się objaśnienia. Kabaliści wierzyli, że wypowiedzenie szem ha-meforasz nad ludzką postacią ulepioną z gliny lub włożenie jej do ust zwitka papieru, na którym wypisano tajemnicze imię, może sprawić, iż stanie się ona żywą istotą. Motyw ten pojawił się u schyłku starożytności w Talmudzie Babilońskim, jednakże przepisy na stworzenie golema upowszechniły się dopiero w XII–XIII wieku wraz z rozwojem kabały. W późnym średniowieczu powstawały opowieści, bardzo popularne wśród Żydów niemieckich, począwszy od XVII wieku, w których golem był istotą obdarzoną wielką siłą, ale niemą oraz pozbawioną rozumu i woli, ślepo wykonującą rozkazy. Wielką popularność zyskała legenda o stworzeniu golema przez pochodzącego z Poznania kabalistę i alchemika Jehudę (Judę) ben Becalela Loewa (Löwa), który na przełomie XVI i XVII wieku był naczelnym rabinem w Pradze.

Autorka snuje ciekawą opowieść zainspirowaną modlitewnikiem, który kupiła w niemieckim antykwariacie. Znalazła w nim dedykację, która pozwoliła jej odczytać losy rabina Kleina z Kępna i jego rodziny. Detektywistyczna praca autorki zaowocowała interesującym artykułem.

Artykuł dotyczy przemian społecznych i politycznych w dobie modernizacji w XIX i XX wieku. Oddziaływały one na ludność żydowską z ogromną siłą i powodowały, że w dobie odrodzenia państwa polskiego żydowska scena polityczna była już bardzo zróżnicowana.

Czy warto kruszyć kopie o synagogę przebudowaną przez Niemców na pływalnię i dlaczego wciąż mówi się, że jest to jedyna synagoga w Poznaniu, która przetrwała wojnę i powojnie? – pyta autor artykułu. Przypomina historię dzielnicy żydowskiej i skrawki przestrzeni, które z niej przetrwały. Smutny artykuł o braku pamięci.

Opowieść o życiu i twórczości wybitnego malarza na tle jego rodzinnej miejscowości.

Opłakujemy wszystkich, którzy zginęli na naszej ukraińskiej ziemi, brutalnie zamordowani przez niemiecko-nazistowskie i rosyjsko-sowieckie totalitarne potwory. Potępiamy tych, którzy współpracowali z tymi reżimami. Mamy nadzieję na wzajemne przebaczenie między potomkami trzech największych narodów – ukraińskiego, polskiego i żydowskiego – które żyły w Galicji od czasów starożytnych, harmonijnie tworząc jej unikalny świat.

Omówienie książki Wyparte historie. Antysemityzm na Uniwersytecie Poznańskim w latach 1919–1939, pracy zbiorowej pod redakcją Macieja Michalskiego i Krzysztofa Podemskiego, opublikowanej przez Wydawnictwo Naukowe UAM.

Piątego kwietnia 2024 roku Nadleśnictwo Bolewice upamiętniło obóz pracy przymusowej dla Żydów pracujących w latach 1941–1942 przy budowie Autostrady Rzeszy (Reichsautobahn). Nosił nazwę Buchwerder Forst (Bolewicki Las) i położony był w odległości trzech kilometrów od Nowego Tomyśla. Pracę w nieludzkich warunkach około 350 więźniów upamiętnia teraz tablica informacyjna, którą postawiono dzięki pracownikom, dobrym ludziom z Nadleśnictwa Bolewice.

Artykuł zainspirowany otwarciem w Wilnie Muzeum Rafaela Chwolesa, jednego z najwybitniejszych portrecistów stolicy Litwy. Jego powstanie było możliwe dzięki synom malarza, którzy kilka lat po śmierci ojca postanowili część jego dorobku przekazać do Wilna.

Cholawski był badaczem dziejów Europy Środkowej i Wschodniej w czasach Zagłady. Urodził się w Nieświeżu. W Izraelu do końca życia mieszkał w kibucu. Jego żona pochodziła z Poznania. Wspomnienia, przetłumaczone z jidysz przez Krzysztofa Modelskiego, pochodzą z książki Tyle tęsknoty, tyle uroku…

Artykuł napisany z okazji 150. rocznicy urodzin Maksa Reinhardta i jego wkładu w utworzenie Festiwalu w Salzburgu (w 1920 roku).

Opowieść o słynnej i cenionej aktorce Ryszardzie Hanin, która dopiero pod koniec życia odsłoniła bolesną przeszłość z czasów Zagłady.

Autor omawia spektakle inspirowane losami Wiery Gran. Przełomowymi, jego zdaniem, były książki o artystce napisane przez Remigiusza Grzelę i Agatę Tuszyńską. Przypomniane losy Gran zainteresowały kilku teatralnych twórców i tak powstały spektakle w teatrach Współczesnym, Kamienica i Żydowskim, także w toruńskim Teatrze Muzycznym.

Recenzja filmu, który reżyserowała izraelska dokumentalistka Hilla Medalia.

Recenzja książki Marca Grossmana Szabatowe przepisy: 100 receptur na żydowskie dania, którą przetłumaczyła Eliza Kasprzak-Kozikowska, a opublikowało Wydawnictwo Znak.